میکروبیولوژی، ویروس، قارچ و انگل
سیما نوبری؛ عزت نوری زاده
دوره 28، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1400، ، صفحه 449-456
چکیده
زمینه و هدف: لیشمانیوز یک بیماری مربوط به مناطق گرمسیری می‌باشد که طیف وسیعی از تظاهرات بالینی؛ شامل ضایعات پوستی تا عفونت احشایی کشنده را ایجاد می‌کند. ژن A2 به‌عنوان یکی از قابل‌اعتمادترین فاکتورهای ژنتیکی در ایجاد فرم احشایی به‌حساب می‌آید. این ژن در گونه‌های پوستی مانندL. major و L. tropica به‌صورت تک‌کپی و بدون بیان در انگل ...
بیشتر
زمینه و هدف: لیشمانیوز یک بیماری مربوط به مناطق گرمسیری می‌باشد که طیف وسیعی از تظاهرات بالینی؛ شامل ضایعات پوستی تا عفونت احشایی کشنده را ایجاد می‌کند. ژن A2 به‌عنوان یکی از قابل‌اعتمادترین فاکتورهای ژنتیکی در ایجاد فرم احشایی به‌حساب می‌آید. این ژن در گونه‌های پوستی مانندL. major و L. tropica به‌صورت تک‌کپی و بدون بیان در انگل حضور دارد. هدف از این مطالعه، بررسی توالی ژنA2 در بین سوش‌های لیشمانیا تروپیکای پوستی با سایر سوش‌های لیشمانیا تروپیکای احشایی در ایران می‌باشد. مواد و روش‌ها: لیشمانیا تروپیکاها با ژنITS1 و ITS2 تأیید هویت شدند، سپس سوش‌های انگل به موش BALB/c تزریق شدند. تغییرات اندازه و فرم زخم پای موش‌ها بررسی شد. سپس موش‌ها کشته شدند و اندام‌های احشایی آنها بررسی گردید. در نهایت ژنA2 بین گونه‌ها ارزیابی شد. یافته‌ها: الگوی ژل الکتروفورز ژن A2 در سوش ایجادکننده فرم احشایی با سوش‌های ایجادکننده فرم پوستی متفاوت بود. همچنین الگوی ژل الکتروفورز ایجادکننده فرم پوستی با گزارش‌هایی که تا کنون در مورد لیشمانیاهای پوستی وجود داشت نیز تفاوت نشان داد. نتیجه‌گیری: گونه‌های خاص لیشمانیا تروپیکای احشایی‌شونده دارای توالی ژنA2 مانند سایر لیشمانیاهای احشایی می‌باشند. به نظر می‌رسد ژن A2 در ایجاد توانایی احشایی شدن سوش‌های خاص انگل لیشمانیا تروپیکا نقش مهمی داشته باشد.